شهید پرویز عباسی، در هفتم اردیبهشت‌ماه سال 1341 در روستای برج نورآباد از توابع شهرستان شازند متولد شد. او در خانواده‌ای زحمت‌کش و کشاورز پرورش یافت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند و پس از آن در کنار پدر در مزرعه کار می‌کرد. پس از پایان خدمت مقدس سربازی در سال 1363 ازدواج کرد و در هنگام شهادت یک دختر داشت. او از شاگردان مکتب حسینی(علیه السلام) و سربازی از سربازان حضرت امام(قدس سره) بود که خلوص و ایثار و صداقت و محبت را با قاطعیت و معرفت و اطاعت و بندگی در هم آمیخته و از هیچ تلاش و کوششی برای اعتلای حق و حقیقت و پیروی از اسلام و نابودی ظلم و ستم دریغ نداشت.

در شرکت واگن‌سازی پارس اراک استخدام شد، این شرکت، یکی از شرکت‌های تولیدی که جزو صنایع سنگین است و مانند واحدهای صنعتی دیگر استان مرکزی در دوران دفاع مقدس مسیر خدمت‌رسانی به رزمندگان را در پیش گرفت. در سنگر تولید می‌جنگید. در بزرگ‌ترین واحد تولیدکننده واگن خاورمیانه که زمان بارش تیر و ترکش به سازندگی می‌اندیشید و لحظه‌ای دست از تولید بر نمی‌داشت، از اینکه نمی‌توانست پشت خاک‌ریزها بجنگند، غمی بزرگ بر قلبش سنگینی می‌کرد.

در طول دوران جنگ تحمیلی در سنگر تولید بود و آرزو داشت در جبهه‌ها با دشمن بعثی بجنگد. پنج مردادماه بود که بعد از خواندن نماز صبح و دعای برای رزمندگان راهی کارخانه شد، لباس و کفش کار پوشید و مشغول کار شد. هنوز ساعتی از آمدنش نگذشته بود که صدای آژیر خطر از یک سو و صدای بمباران هوایی از سوی دیگر در فضا پیچید و لحظه‌ای بعد در زیر آوارهای ناشی از بمباران در پنجم مرداد 1365 تعدادی از کارگران و مهندسان این کارخانه به شهادت رسیدند، که یکی از این شهدا پرویز عباسی است. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.