درس و مدرسه را رها کرد و به سمت جبهه راهی شد. این رفتن به آسانی نبود. هر روز با خانواده صحبت می‌کرد ولی اصلاً رضایتی در کار نبود. پدرش می‌گفت حالا زمان درس خواندن توست نه جبهه رفتن، پس درست را خوب بخوان چرا که برای رفتن زمان داری. ماشاءالله سر کلاس درس می‌نشست و نگاهش به تخته‌سیاه بود ولی فکر و روحش در جایی دیگر. گاه می‌شد کل کلاس را در جبهه بود و خودش را در آنجا فرض می‌کرد که لباسی خاکی و بسیجی به تن کرده و با اسلحه‌ای در دست دشمنان اسلام را از خاک ایران عزیز بیرون می‌کند و تا به خودش می‌آمد می‌دید که در روی نیمکت نشسته و در دستش جای اسلحه قلم گرفته است. البته این‌ها با هم هیچ فرقی نمی‌کنند. چرا که قلم هم در دست اهل علم چون اسلحه‌ای است در دست رزمنده.

شهید ماشاءالله هاشمی فرزند محمود در هفتمین روز از اردیبهشت‌ماه سال 1346 در روستای خوگان از توابع شهرستان خمین در خانواده‌ای مذهبی و متدین دیده به جهان هستی گشود. از همان سال‌های کودکی در مسیری قرار گرفت که روح انسانیت را با دین و مذهب فرا گرفت و به واقع انسان بود. در دوران کودکی و نوجوانی حمایت از فلسطین را به زبان جاری می‌کرد و می‌گفت: خیلی دوست دارم تا به فلسطین بروم و به برادران و خواهران فلسطینی‌ام کمک کنم و بارها هم از خدا می‌خواست که یک روزی در فلسطین و با صهیونیست اشغالگر بجنگد.

تحصیلاتش را در روستا آغاز کرد و توانست در این حیطه هم کوشا باشد. فعالیت‌هایش به گونه‌ای بود که هم کار می‌کرد و هم درس می‌خواند و سعی می‌کرد تا می‌تواند در هر دو کار کوشا و فعال باشد. دوشادوش پدرش در زمین‌های کشاورزی عرق می‌ریخت. با اصرار از خانواده رضایت گرفت و راهی جبهه شد. به عنوان بسیجی جندالله سپاه سردشت خدمت می‌کرد که در یکم بهمن‌ماه سال 1361 در منطقه سقز در درگیری با ضدانقلاب به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید را در زادگاهش به خاک سپردند.