شهید است که در حریم خلوت خویش جز فریاد یارب یارب سر نمیدهد و جان آتشناکش پرتو از خورشید میگیرد و پرتوافکنی میکند. شهید است که از شیدایی و مستی سر در طلب یاری دوست میسپرد و خود فنا میکند تا بقا بخشد، خود میسوزد تا گرمی و نور عطا کند. شهید عاشق است، عاشقی که به یمن معجزه عشق نام و یادش ابدی میگردد و جاویدان میشود.
مانند شهید اسد قربانی که درنوروز سال 1372 در روستایی در افغانستان و در خانوادهای ساده و متدیّن دیده به جهان گشود و نور رویش باعث روشنایی روی اهل خانهای و گرمی وجودش باعث دلگرمی پدر و مادری شد که چنین فرزندی را تربیت کردهاند. روستا محیط پاک و بیآلایشی بود که در آن رشد کرد و به مدرسه رفت. با معارف اسلامی آشنا شد و دل را به جویبار زلال نماز سپرد و با مهربانی و فداکاری نسبت به دوستان و خویشاوندانش دوران جوانی را سپری کرد.
پس از مهاجرت به ایران در شهر اراک سکونت داشت و به کار مشغول بود. با پیوستن به بسیج و عضویت در گردان های فاطمیون عازم جبهه سوریه شد تا در صف مدافعان حرم جای گیرد. او پس از یک سال حضور در جبهه عاقبت در منطقه حلب_سوریه_ و بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید.پیکر مطهر شهید ددر تشییعی با شکوه توسط مردم اراک در گلزار شهدا به خاک سپرده شد.