من دست و بازوی قدرتمند شما را که دست خدا بالای آن است، می‌بوسم و با این بوسه افتخار می‌کنم.[1]

شهید علی عزیزی فرزند فضل‌الله در یکی از روزهای خوب خداوند در سال 1341 در روستای خلیل‌آباد از توابع شهرستان خمین و در خانواده‌ای روستایی اما متین و با ادب و مذهبی که اهل کار و تلاش و کسب روزی حلال بودند، دیده به جهان هستی گشود.

دوران کودکی‌اش که تمام شد به مدرسه‌ی روستا رفت و توانست در دبستان روستا تحصیل کند. ادامه داد تا مدرک سیکلش را گرفت و بعد از این که درسش را تمام کرد به کارگری و بنایی روی آورد. در بنایی خبره شده بود و برای مردم کار می‌کرد. دوست داشت تا نامش به نیکی برده شود و الحق هم همیشه؛ چه در زمان حیات و چه بعد از شهادتش به نیکی از او یاد می‌شد و می‌شود. در ساخت مسجد روستا کمک‌های او بود که به سرانجام رسید و هنوز یادگاری‌هایش در روستا مشهود است. در سال 1359 ازدواج کرد و در هنگام شهادت دو پسر داشت.

جنگ که شروع شد به عنوان بسیجی به سپاه رفت و نام‌نویسی کرد و به عنوان بسیجی گردان روح‌الله(قدس سره) به لشکر 17 علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) رفت. حدود سه ماه در جبهه بود تا سرانجام در بیست و چهارم اسفندماه سال 1363 در شرق دجله به شهادت رسید. پیکر مطهرش را که در منطقه عملیات مفقود شده بود پس از تفحص در چهارم اسفندماه سال 1374 در گلزار شهدای خمین به خاک سپردند.

1.  امام خمینی(قدس سره).