شهید مسلم کریمی فرزند فتح‌الله در تاریخ شانزدهم مهرماه سال 1338 چشمانش را به روی زیبایی‌های زندگی دنیایی باز کرد و قدم بر این کره‌ی خاکی نهاد. دیدن روی پدر و مادر شاید اولین نگاه دنیایی‌اش بوده باشد. نگاهی که او را عاشق و شیفته‌ی آن‌ها کرد. پدرش از به دنیا آمدن فرزندش آن‌قدر خوشحال بود که برایش عقیقه کرد و گوسفندی را به خاطر سلامت فرزند و مادر کشت و بین فقرای روستای شاهسون کندی تقسیم کرد.

دوران کودکی از این هدیه‌ی الهی بسیار مراقبت کردند و او را با مضامین و معارف الهی آشنا کردند. نماز خواندن را توسط مادرش فرا گرفت و از همان سال‌ها نمازش را ترک نکرد.

از زمانی که به سن تحصیل رسید برای کسب علم و دانش کوشید و زحمت فراوان کشید. دوران ابتدایی را در روستا گذراند و برای دوره‌ی راهنمایی به ساوه رفت و توانست مدرک سیکلش را بگیرد. بعد از این که مدرکش را گرفت به روستا آمد و مدتی در خدمت خانواده بود و همراه پدرش کشاورزی می‌کرد تا زمانی که قصد کرد که به استخدام ارتش در بیاید. او نیروی دریایی را انتخاب کرد و به کادر زحمت‌کش نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران پیوست. روزهای اول جنگ تحمیلی بود که عراق از دریا و هوا و زمین به سمت ایران اسلامی حمله کرد. او در بیست و ششم مهرماه سال 1359 سوار بر ناوچه‌ی مهران بود که مورد حمله‌ی نیروهای حزب بعث قرار گرفتند و با انفجار ناوچه مهران او و جمعی از هم‌رزمانش در نیروی دریایی به شهادت رسیدند. پیکر مطهر شهید مفقودالاثر شد.