گفتن از شما نه تنها سخت که شاید غیرممکن باشد، شما که مفهوم ( عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ).[1]

شما که جوهره‌ی ایمان در جلوه‌های جهاد و شهادتتان درخشید.

شهید محمدکریم کمانی در سال 1343 در خانواده‌ای مذهبی و متدین در آبادان به دنیا آمد. از همان دوران طفولیت و نوجوانی بسیار متواضع و دلسوز بود. دوران تحصیل را با عشق و علاقه‌ی بسیار آغاز کرد ولی به دلیل نداشتن امکانات کافی فقط تا سال اول راهنمایی تحصیل نمود. پس از آن با خانواده به شهر اراک مهاجرت کردند. او به عنوان کارگر موقت در کارخانه‌ی ماشین‌سازی اراک مشغول خدمت شد. هماره حسن خلق و رفتار مؤدبانه وی بود که در کنار اعتقاد راسخی که به اسلام و انقلاب داشت، از شهید بزرگوار محمد کریم کمانی یک نمونه و الگوی خوب برای دیگران ساخته بود.

 شهید کمانی در اوج انقلاب همگام با مردم در راهپیمایی‌ها و تظاهرات علیه رژیم ستم‌شاهی شرکت می‌کرد و از هیچ کوششی فروگذار نمی‌کرد. بعد از پیروزی انقلاب هم روزها در سنگر تولید خدمت می‌نمود و شب‌ها در بسیج حضور داشت. وقتی جنگ شروع شد، مردانه و داوطلبانه به یاری رزمندگان اسلام در جبهه شتافت و از طریق بسیج کارخانه به گیلانغرب اعزام شد. او پس از بیش از دو ماه حضور دلاورانه در خط مقدم جبهه در تاریخ بیست و هشتم مردادماه سال 1360 در حین دفاع در مقابل سربازان بعثی عراق در دشت گیلانغرب بر اثر اصابت ترکش به سینه به درجه‌ی رفیع شهادت نائل آمد. پیکر مطهر شهید در گلزار شهدای شهر اراک به خاک سپرده شد.

1. سوره آل عمران، 169.