شیرمردان ایرانزمین برای مقابله و نبرد با دشمن لباس رزم به تن کرده بودند، آنها میکوشیدند تا با تمام توانشان از ایران اسلامی و مردم آن دفاع کنند. آنها غیورانه به دل دشمن زده بودند و میدانستند باید در این مسیر با تمام توانشان به پیش بروند چرا که ذرهای عقبنشینی باعث پیشروی دشمن میشود. آنها میدانستند زمان همان زمانی است که باید از ایران دفاع کنند و خاک پاکش را سرمه چشمها سازند تا دشمن بداند این سرزمین، سرزمین شیران است و جولان کفتارها در آن میسر نخواهد شد.
شهید والامقام محرمعلی قربانی در بیست و هشتم اسفندماه سال 1343 در خانوادهای مهربان و صمیمی پا به عرصه هستی نهاد و عزیزترین و دوستداشتنیترین مهمان خانواده قربانی شد. او در روستای زیبای مراغه از توابع شهرستان ساوه در استان مرکزی، دیده به جهان گشود و در میان مردم سادهدل و زلال این روستا بزرگ شد. دوران ابتدایی را سپری کرد اما پس از آن به دلیل عدم امکانات تحصیلی و مناسب نبودن شرایط نتوانست ادامه تحصیل دهد. پس در همان زمان درس خواندن را رها کرد و در امور منزل یاریرسان خانواده شد. او از کودکی بسیار مسئولیتپذیر بود و تلاش میکرد سهمی در امور خانه داشته باشد.
وارد عرصه کار شد و سعی کرد حرفهای بیاموزد. شغلش مکانیکی بود و با دستان همیشه سیاهش نان همیشه سفیدی به دست میآورد و روزی حلالی تأمین میکرد. پدر و مادر برای به ثمر رساندن فرزندان زحمت زیادی کشیدهاند. پس تلاش میکرد تا گوشهای از این زحمات را جبران کند. شهید محرم علی قربانی در زمان جنگ تحمیلی از سوی جهاد به سمت جبهههای نبرد شتافت و از حرفه خود در جبهه نیز استفاده کرد. او مدتی را در جبهههای حق علیه باطل کوشید و پس از چند روز که مهمان کربلای ایرانزمین بود، در بیست و ششم فروردینماه سال 1365 در شهر فاو با اصابت ترکش و موج شدید انفجار به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش در زادگاهش به خاک سپرده شد.