محبی دیگر از محبان اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) که محبت را در سختی‌ها و مشکلات زندگی روستایی تجربه و او را با معرفت و ایمان بر گرفته از اسلام عزیز و رهبر و مقتدای خویش آمیخته ساخته است. بزرگ مردان گمنام از تبار نیکوسرشتان اخلاص پیشه که درس اخلاص و یکرنگی را در دامان پراز مهر پداران و مادران صبور و ایثارگر به خوبی آموختند و در جبهه‌ها و میادین شهادت به نمایش گذاشتند. عزیز شهیدی که صادقانه و خالصانه جبهه را دانشگاه عظیم و بزرگ انسان‌سازی و خود سازی می‌داند.
شهیدی که در این دانشگاه درس معرفت و اخلاص آموخت. شهید صفرعلی اکبری در دهم تیرماه سال 1336 و در گرما گرم گرمای تابستان و در روستای قاسم‌آباد از توابع زرندیه شهرستان ساوه دیده به جهان گشود. تا گرما بخش خانواده اکبری باشد و باعث امیدواری و دل‌گرمی اهالی روستای قاسم‌آباد باشد.
شهید صفرعلی اکبری تحصیلاتش را در مدرسه روستا تا ششم ابتدایی ادامه داد و به علت مسائل و مشکلات زیادی که در راه تحصیل داشت که یکی از آن‌ها نبود مدرسه در کلاس‌های بالاتر در روستا بود، مجبور به ترک تحصیل شد و برای کمک و مدد رساندن به خانواده در امرار معاش و مخارج زندگی مشغول به کار شد. اکثر کارهای آن روزهای روستا کشاورزی بود و او نیز کار بر روی زمین را برای کسب روزی انتخاب کرد. کاری سخت و مشکل ولی مطمئن از روزی حلال.
شهید صفرعلی اکبری در دوران جنگ تحمیلی 8 ساله و آغاز تجاوز‌های بی‌شرمانه دشمن بعثی به خاک و ناموس ایران عزیز و با تأسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به فرمان حضرت امام خمینی(قدس سره شریف) به عضویت سپاه در آمد و این لباس مقدس را به تن کرد تا از مرز و بوم و کیان نظام اسلامی که برای بر پایی آن خون‌های زیادی ریخته شد، دفاعی جانانه کند .
در سپاه و مخصوصاً در جبهه‌ها بیشتر رانندگی می‌کرد. حدود بیست و دو ماه در جبهه حضور داشت که این حضور با ایمان و اخلاص بود و از سر عقیده که در نهایت در بیست و ششم اسفندماه سال 1364 در جاده آبادان بر اثر تصادف با آمبولانس به شهادت رسید و پیکر مطهرش را در گلزار شهدای قاسم‌آباد به خاک سپردند.
