در خردادماه سال 1347 در روستای چمران، از توابع ساوه، متولد شد و پس از سه سال تحصیل به خاطر کمک به خانواده ترک تحصیل نمود و همراه پدر به کشاورزی مشغول شد. دوران کودکی را با کار و تلاش گذراند و روز به روز برای بهبود اوضاع اقتصادی خانواده بر تلاشش میافزود.
هنگامی که به سن سربازی رسید، پنجمین سال آغاز جنگ تحمیلی بود و او از سوی ارتش جمهوری اسلامی ایران به سربازی فرا خوانده شد و پس از طی کردن دوره آموزشی جهت ادامه خدمت در لشکر 58 ذوالفقار به منطقه سومار منتقل شد.
این سرباز شجاع ایرانی یکی از دلاورانی بود که با جان و دل در دفاع از ایران اسلامی، حضور داشت. او منتظر شهادت بود و شهادت پایان پرشکوه انتظار او بود. آنقدر خلوص نیت داشت که قبل از حضور در جبههها به مقام رفیع شهادت نائل شد. آری شهادت لیاقت او بود و در عمق جانش نفوذ کرده بود. همه تلاش این شهید، حفظ وطن و اسلام بود. در عملیات مذکور، تمام سربازانی که حضور داشتند، مردانه جنگیدند و در این رزم بیامان، ترکش گلوله توپ به سر و گردن سیدهادی اصابت کرد و او در اول اردیبهشتماه سال 1367 در صحنه دفاع، به شدت مجروح شد و پس از مدتی بستری شدن در بیمارستان شهد شهادت را نوشید و در زادگاهش آرامگاهی ابدی یافت.