شهید حیدرعلی محمودی، در بیستمین روز از آذرماه سال 1345 در روستای زیبای توره از توابع شهرستان شازند، دیده به جهان گشود. در خانواده‌ای مؤمن و متدین متولد شد و فرزند اول خانواده بود. فرزندی که آمدنش عشق و شور و شوق زندگی را بیش از پیش برای خانواده رقم زد. چراغ فروزانی بود، شعله محبت را در خانه روشن کرد و روزهای زیبای کودکی‌اش را با تمام خاطرات زیبایش در دل و جان همه به یادگار گذاشت.

باهوش بود و به درس خواندن علاقه داشت. بنابراین در سن شش‌سالگی با اشتیاق زیاد وارد دبستان شد و درسش را تا سوم راهنمایی پشت سر گذاشت اما پس از آن بنا بر مساعد نبودن شرایط و عدم امکانات، ادامه تحصیل نداد.

او پس از اینکه درس خواندن را رها کرد، تلاش کرد تا در کارهای خانواده نقشی داشته باشد. بنابراین وارد عرصه کار و فعالیت شد. می‌کوشید تا در زندگی مانند پدر و مادر با نان حلال روزها را سپری کند و با زحمت فراوان کسب روزی می‌کرد. کارگر بود و دستان زحمت‌کشش گواه تمام تلاش‌های بی‌وقفه‌اش بود. کم‌کم زمان سربازی‌اش فرا رسید. دوره آموزشی‌اش که تمام شد، به عنوان سرباز وظیفه در لشکر 77 خراسان خدمتش را شروع کرد. یک سال جوانمردانه در جبهه‌های نور علیه ظلمت بود تا اینکه در بیست و دوم اسفندماه سال 1364 در عملیات والفجر 9 در منطقه سلیمانیه عراق با اصابت ترکش خمپاره به شکم شهد شیرین شهادت را نوشید. پیکر مطهر سرباز شهید در گلزار شهدای اراک به خاک سپرده شد.