شهید عطاءالله مداح در دوازدهمین روز فروردین‌ماه سال 1336 در روستای مرقکان از توابع شهرستان ساوه و در خانواده‌ای مذهبی و متدین و روستایی، دیده به جهان هستی گشود. روزگار کودکی‌اش را تحت تربیت خانواده قرار گرفت و با مکتب اسلام و مبانی آن آشنا شد و قدم در راهی نهاد که سیره‌ی اهل‌بیت(علیهم السلام) بود. با داستان‌های کربلای و رشادت‌های اصحاب و شهدای کربلا به خواب می‌رفت و سعی می‌کرد تا زندگی‌اش را به گونه‌ای به پیش ببرد که خداوند در قرآن از مردم خواسته است.
دوران دبستان را در روستا تحصیل کرد و برای دوره دبیرستان به شهرستان ساوه آمد و در آن سامان توانست با مدرک دیپلم به درسش خاتمه بخشد. درس را که تمام کرد به کشاورزی نزد پدر برگشت تا در این کار به پدرش کمک کند و او نیز در امرار معاش خانواده سهمی داشته باشد. پس از مدتی به تهران رفت و در بنیاد شهید استان تهران به عنوان کارمند مشغول به کار شد. با خانواده‌های شهدای جنگ تحمیلی سر و کار داشت. به امور زندگی‌شان رسیدگی می‌کرد. این فعالیت در بنیاد او را بیشتر از پیش به حضور در جبهه و خط مقدم مشتاق کرد. می‌دید که چه جوانانی برای حفظ و حراست از دین و ناموس و میهنشان راهی جبهه شدند و جانشان را که گوهر وجودی‌شان است، از دست دادند.
عطاءالله روحیه‌ای حساس داشت. اشک‌های مادر شهید را که می‌دید اختیار از کف داده و به شدت گریه می‌کرد. با همین روحیه به بسیج رفت و از طریق بسیج راهی سپاه و بعد از دیدن آموزش‌های نظامی راهی جبهه شد. با خانواده خداحافظی کرد و از همه حلالیت طلبید و رفت تا در برابر دشمنی قد علم کند که متجاوزانه به خاک و ناموسش نظر دارد. او به عنوان بسیجی لشکر 27 محمد رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) مدتی در جبهه بود تا در دهمین روز از تیرماه سال 1365 در حین عملیات کربلای یک در منطقه مهران به شهادت رسید. پیکر مطهرش را گلزار شهدای شهرستان تهران به خاک سپردند.
