شهید با سعادت، علیرضا ابراهیمی، در اولین روز فروردین‌ماه سال 1338، در روستای سنجان از توابع اراک در خانواده‌ای مذهبی که به کشاورزی اشتغال داشتند؛ متولد شد.

کودکی کنجکاو و باهوش بود. دوران ابتدایی را در دبستان‌های سنجان و دوره متوسطه را در دبیرستان شهید بهشتی (شاهپور) اراک به پایان رسانید. ایشان تحصیلاتشان را تا مقطع دیپلم ادامه دادند و برای پاسداری از انقلاب اسلامی به عضویت در سپاه پاسداران درآمدند. شخصیتی بودند که مشکلات و اختلافات اطرافیان را حل می‌کردند. همیشه دوست داشت خودش کار کند و خرج تحصیلش را فراهم کند. بیشتر اوقات قرآن و نهج‌البلاغه را مطالعه می‌کرد و در مورد آن‌ها مقاله می‌نوشت. کتاب‌هایی از آیت‌الله مشکینی و شهید مظلوم بهشتی و امام‌خمینی(قدس سره) و در اوایل انقلاب کتاب‌های دکتر شریعتی را مطالعه می‌کرد.

همیشه به فکر مستضعفان جامعه بود. و از سنین پایین به آینده خود فکر می‌کرد. زمانی مبلغ 4000 تومان پول پس‌انداز کرده بود. با این‌ که مادرش در بیمارستان بستری بود، آن پول را برای معالجه مادر یکی از دوستانش هزینه کرد.

با شروع غائله کردستان به آن منطقه اعزام و تا شروع جنگ تحمیلی آن‌جا بود. در اولین سال جنگ تحمیلی، در جبهه گیلانغرب انجام وظیفه کرد و به‌واسطه توانایی‌هایش فرماندهی محور عملیاتی بانسیران در گیلانغرب به او واگذار شد.

سال1360 با آماده شدن قوای مسلح جمهوری اسلامی ایران، جهت آزادسازی مناطق اشغالی خوزستان، به دعوت شهید رحیم آنجفی، به خوزستان آمد و در عملیات طریق القدس (فتح بستان) در گردانی که تحت فرماندهی برادر رحیم بود، شرکت داشت.

پس از آن به پادگان آموزشی حمزه سیدالشهداء(علیه السلام) اعزام شد و در آن‌جا به‌عنوان مربی تاکتیک به تعلیم و تربیت نیروهای داوطلب اعزام به جبهه پرداخت و مجدداً به خوزستان اعزام شد و در سومین مرحله از عملیات بیت المقدس به درجه رفیع شهادت نائل آمد.