علی‌محمد در سال 1342 شمسی در روستای سرسختی سفلی در توابع شهرستان سربند به دنیا آمد. ایشان مقاطع ابتدایی را در همان روستا گذراند. از همان کودکی علاقه خاصی به خاندان عصمت و طهارت داشت به‌ قدری که شهید عزیز با شرکت در مراسم عزاداری سرور شهیدان عالم به‌ عنوان نوحه‌‌گو، کار و زندگی را رها می‌کرد و شرکت می‌نمود. ایشان در سال 1359 ازدواج کرد، ثمره این ازدواج 4 پسر و 2 دختر است.

در سال 1361 به‌ عنوان سرباز وظیفه وارد جبهه‌‌های حق علیه باطل شد و از ناحیه کمر به درجه جانبازی نائل آمد. ایشان در سال 1364 به‌ عنوان جوشکار وارد ماشین‌‌سازی اراک شد و با پشتکار فراوان و تلاش خود را به استادکاری رساند و با فرمایشات حضرت امام(قدس سره شریف) چند بار به‌ عنوان بسیجی وارد جبهه شد. در حدود بیش از 30 ماه حضور مستمر در جبهه داشت. آن شهید از کمک به محرمان جامعه دریغ نداشته‌‌اند و از بخل و کینه دوری می‌ورزیدند و نیکی به پدر و مادر هرگز فراموش آن شهید نمی‌شد. همه اقوام و دوستان علاقه خاصی به آن عزیز از دست‌ رفته داشته‌‌اند. ایشان هرگز کسی را از خود نرنجاند.

شهید والامقام در سال 1376 به‌ عنوان کارشناس وارد کشور پاکستان در شهر کراچی شد. ایشان خود را شیفته اسلام و شیعیان می‌دانست و هرگز خود را تسلیم تبلیغات نکرد و به گفته مدیر عامل شرکت ماشین‌‌سازی که برای بازدید از پل رفته بودند گفت: یک شب به اتفاق شهید حبیبی‌زاده و سایر همکاران برای صرف شام به یک رستوران رفته بودیم، یکی از همکاران گفت به آقای حبیبی‌ زاده هر چه اصرار می‌کنیم که ریش خود را بتراش. گفت: از وقت کودکی تا به حال تیغ به صورتم نزدم اگر سر از بدنم هم جدا شود من این کار را نمی‌کنم. شهید حبیبی‌‌زاده در رمضان همان سال در شهر کراچی با شرکت در خانه فرهنگ ایران در مراسم دعاها شرکت می‌کرد. در همان رفت و آمدها مورد شناسایی سپاه بی‌‌رحم و صحابه قرار گرفت در همان ماه مبارک برای مرخصی وارد ایران شد و بعد از یک هفته دوباره عازم آن کشور نا امن شد. شبی که از مرخصی می‌خواست برود از او پرسیدم که اگر می‌دانی خیلی نا امن است زنگ بزن و بگو من نمی‌توانم بیایم. گفت: کسی که کاری را که شروع کرد باید آن را تمام کند، اگر به قیمت جان آن باشد. شهید والامقام در تاریخ دوم اسفند ماه سال 1376 در محل کار خود مورد تهاجم مسلحانه چند تروریست قرار گرفتند و به فیض شهادت نائل آمدند. رگبار قساوت و عداوت جانیان مزدور داغ ننگی عمیق را بر پیشانی استکبار و غمی ‌جانکاه و سنگین را بر قلب صنعت کشور و خانواده آن شهید بزرگوار نهاد. روحش شاد.