شهید والامقام حسین سلیمی‌، مردی دیگر که سینه خود را سپر بلای مردم کرد تا گلوله دشمن به مردم بی‌دفاع سرزمینش اصابت نکند. او در بیست و پنجم اسفندماه سال 1348 در خانه‌ای روستایی و زیبا که اهالی‌اش عشق به اهل‌بیت(علیهم السلام) را در دل می‌پروراندند، در شهرستان زیبای محلات پا به عرصه هستی نهاد. دوران کودکی را به تحصیل اشتغال داشت و تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. از کودکی مهربان و متواضع بود و با دیگران به خصوص اعضای خانواده رابطه خوبی داشت. در دامن پدر و مادر پایبندی به اصول دین را آموخته بود و برای رضای خداوند قدم بر می‌داشت. برای حضور در جلسات قران با پدرش آماده می‌شد. جلسه‌ای که هر هفته برگزار می‌شد و او مشتاق و ثابت‌قدم به این جلسات می‌رفت تا علوم دینی و قرانی‌اش را فرا گیرد.

در سال‌های جنگ تحمیلی حسین با اینکه سن و سالی نداشت اما درس فداکاری را از مکتب سالار شهیدان، امام حسین(علیه السلام) آموخته بود و شاهد بود که پدرش از روزهای اول انقلاب لباس پاسداری پوشیده و با جان و دل از انقلاب پاسداری می‌کند؛ پس او نیز لباس غیرت به تن کرد و به عنوان بسیجی گردان ولی‌عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) از لشکر 17 علی بن ابی‌طالب(علیهماالسلام) داوطلبانه به جبهه‌های حق شتافت. 10 ماه دلاورانه در جبهه فعالیت کرد تا اینکه در بیست و سوم تیرماه سال 1365 در منطقه مهران در عملیات کربلای یک ترکش خمپاره‌ها مهمان پیکرش شدند و او به شهادت رسید. پیکر مطهرش در محلات به خاک سپرده شد.