شهید محمدحسین ابراهیمی در اول تیرماه سال 1346، در روستای ریحان از توابع شهرستان خمین، در خانواده‌ای روستایی و کشاورز دیده به جهان گشود. با هر خنده‌ای که بر لبش می‌آمد پدر و مادر مسرور و شادمان می‌شدند و در پوست خود نمی‌گنجیدند.

دوران نوجوانی و جوانی‌اش را با کار و تلاش در مزرعه کشاورزی و تحصیل در مدرسه روستا ادامه داد و توانست تا سوم راهنمایی تحصیل کند و درس وفاداری و ارادت به اهل بیت(علیهم السلام) را از مادر و درس شجاعت و مردانگی و برخورد با مشکلات و سختی‌ها را در کنار پدر و در سایه‌سار او آموخت.

در دوران جنگ تحمیلی راهی را که انتخاب کرده بود، ادامه داد و با لبیک به فرمان پیر و مرادش، امام خمینی(قدس سره)، به همه نشان داد که تربیت اسلامی‌اش در این مسیر کمک زیادی به او کرده است و او را مردی برای این جانفشانی‌ها ساخته است. راهی جبهه و به عنوان پاسدار وظیفه گردان بدر در لشکر مهندسی رزمی 42  قدر مشغول به خدمت شد تا از ایران اسلامی دفاعی جانانه کند. خاک شلمچه بوی عطر شهادت می‌داد و محمد‌حسین سر مست از حضوری بی‌پروا در مقابل دشمن ایستاده بود. ترکش گلوله توپخانه دشمن در هر متر از خاک شلمچه فرود می‌آمد. یکی از این ترکش‌ها بر پیشانیش بوسه زد و او را که با الله اکبری از دل و جان می‌جنگید از پای در آورد. او در نوزدهم اردیبهشت ماه سال 1365، در منطقه شلمچه به درجه رفیع شهادت نائل آمد. پیکر مطهرش را در روستای ریحان به خاک سپردند.