زندهیاد شهید حسن قدبیگی در سومین روز از خردادماه سال 1338 در روستای هندودر از توابع شهرستان شازند و در خانوادهای مذهبی و روستایی که اهل تلاش و خدمت و کار بودند، دیده به جهان هستی گشود. پدرش در مورد او میگوید:
اهل دین بود و به قرآن اهمیت زیادی میداد و هر شب جمعه به جلسات قرآن میرفت تا هم بتواند از فیض قرآن و تلاوت و یادگیری آن استفاده کند و هم در جمع بودن و با هم بودن را تجربه کند. همراه من کارهای کشاورزی و دامداری را انجام میداد و به گونهای میتوان گفت: بازوی کاری من در کارها بود. با اهل خانه بسیار مهربان بود و با دوستان و آشنایان خیلی خوب برخورد میکرد و احترام گذاشتن به کوچک و بزرگ فامیل را سرلوحه زندگیاش کرده بود.
اخلاق حسنهای داشت و به گونهای تربیت شده بود که هر کاری را با موازین اسلامی میسنجید و اگر خوب بود، انجام میداد وگرنه هر کاری میکردی، انجام نمیداد.
تحصیلاتش را در روستا آغاز کرد و تا کلاس پنجم ابتدایی درس خواند و به دو علت مجبور به ترک تحصیل شد. یکی این که معلم و مدرسه در مقاطع بالاتر در روستا نبود و مجبور بود به شهر برود و دیگر این که پدرش به او در امورات کشاورزی نیاز داشت.
خانواده پاکنیت و پر تلاش وی در تربیت او سعی تمام ایفا نمودند. به کسب آزاد پرداخت و از خصوصیات اخلاقی پسندیده و قابل قبولی برخوردار بود و به انجام فرایض دینی و تهذیب نفس اهمیت میداد. به نشانه علاقهمندی به مکتب و میهن و انقلاب اسلامی به عنوان سرباز ژاندارمری به خدمت مقدس سربازی اعزام شد. و از نوسود - پاوه به اثر اصابت گلوله به قلبش در تاریخ نوزدهم خردادماه سال 1360 به پیشواز عروج خونبار خویش شتافت و رستگاری جاوید را برای خود رقم زد. پیکر مطهر شهید در هندودر به خاک سپرده شد.