خدمت پدر مادر و برادران و خواهر عزیزم سلام عرض می‌کنم و امید آن دارم که همیشه به یاد خداوند خویش باشید و خداوند عزیز و گرامی ‌و دانا را عبادت کنید و هرگز خدای خود را فراموش نکنید. باری پدر و مادر و برادران و خواهر گرامی‌ام، هنگامی که این وصیت‌نامه به دست شما می‌رسد که من از این دنیا هجرت کرده باشم و به دنیای دیگر یعنی آخرت راه پیدا کرده باشم و اگر لیاقت بهشت را دارا بودم، به بهشت می‌روم و به دیگر شهیدان راه آزادی و اسلام و قرآن ملحق می‌شوم. از شما پدر و مادر عزیز و گرامی و برادرانم و خواهرم می‌خواهم که دنباله‌رو خط امام(قدس سره شریف) باشید و به رهنمودهای آن رهبر عزیز و گرامی گوش فرا داده و همیشه از فرمان‌های او استفاده کرده و هیچ‌گاه از آن یعنی از دستورات آن رهبر گران‌قدر سرپیچی نکنید و همیشه به فرمان‌های او لبیک بگویید و شما باید پاسدار تمامی خون شهیدان باشید و هرگز از روی خون‌های آن‌ها عبور نکنید و آن را زیر پای خود نگذارید. زیرا این همه شهید و این همه مادران جوان داده و این همه خون‌های ریخته شده هرگز نباید پایمال شود و از بین برود. خانواده من شما باید همچون کوه در برابر سختی‌ها و بدی‌ها و دشواری‌ها صبر و استقامت از خود نشان دهید و مقاوم باشید و رنج‌ها و سختی‌ها را تحمل کنید. بدون ریختن خون‌ها و از دست دادن جوان‌ها که اسلام پیروز نمی‌شود. خداوند در این موقع شما را مورد امتحان قرار می‌دهد که ببیند که شما چقدر صبر و استقامت دارید شما باید حسین(علیهم السلام) وار، علی(علیهم السلام) وار و زینب(B) وار باشید و مانند آن‌ها صبور و شکیبا باشید و رنج‌ها را به دوش خود بکشانید. مادر و پدر و برادرانم و خواهرم برای من هرگز گریه نکنید زیرا که شهید احتیاج به گریه ندارد. او زنده است او هرگز نمرده است. او زنده است. زیرا وقتی که حسین(علیهم السلام) فرزندانش را به میدان فرستاد و آن‌ها به شهادت رسیدند، برای آن‌ها هرگز گریه نکرد و از خدا طلب صبر و استقامت و شکیبایی کرد. ... یا این که امام(قدس سره شریف) خودمان را مثال می‌زنم که وقتی خبر به شهادت رسیدن پسرش را به او دادند او خم به ابرو نیاورد و او هم از خدا خواست که به او صبر و استقامت بدهد و شکیبا باشد. )وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ).[1] هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شده‏‌اند مرده مپندار بلكه زنده‌اند كه نزد پروردگارشان روزى داده مى‌شوند. از شما پدر و مادر و برادرانم و خواهرم می‌خواهم که همیشه خدا را عبادت کنید و نگذارید که گناهان شما زیاد باشد به سوی خدا بروید و او را ستایش کنید.

1. سوره آل عمران، 169.