سپاس خداوندی را سزاست که توفیق سپاسگزاری عنایت فرمود و به ما منت نهاد که نام او را ببریم و مختصری از نعمت‌های بی‌پایانش را دریابیم و درود بی‌پایان بر آخرین فرستاده خدا محمد(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم)، و دودمان پاکش باد که واسطه فیض و بزرگ‌ترین نعمت‌های او بر ما هستند و سلام گرم و صمیمانه ما بر امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و نایب بر حقش امام(قدس سره)، و درود به روان پاک شهیدان و با سلام و درود بی‌پایان بر امت حزب الله و همیشه در صحنه، وصیت خود را آغاز می‌کنم؛ البته وصیتی به آن صورت ندارم: اول چند حرف با ملت عزیز و حزب‌الله دارم با این که من کوچک‌تر از آن هستم با ملت بزرگی چون ملت ایرن سخنی داشته باشم. اول که شما را به الله واحد، یار و یاور امام(قدس سره) باشید؛ چون با یاری نمودن امام(قدس سره) عزیز است که اسلام به پیروزی کامل می‌رسد و اگر ما می‌رویم، نگویید خدای نکرده، چرا؟ چون ما می‌رویم تا خط امام(قدس سره) را که همان خط الله و اولیاء است، بماند. ما می‌رویم تا مظلوم حقش گرفته شود. ما می‌رویم تا پوزه آمریکا و شوروی و ... به زمین مالیده شود. تا بدانند با اسلام نمی‌توانند طرف شوند و ‌ای ملت عزیز، پیروزی اسلام بستگی به اتحاد و دعاهای شما دارد. و در آخر از ملت عزیز حزب‌الله می‌خواهم دعا کنید خدا مرا ببخشد و شهید حق محسوب شوم نه این که مرا بر روی دست‌ها بگیرید و بگویید شهید و خدای نکرده در درگاه الله، شهید محسوب نشوم و چند سخنی هم با پدرم و برادرانم: اگر از من بدی دیدید، ببخشید. نادان بودم و در مرگ من اشک نریزید؛ چون اگر اشک بریزید، منافقان کوردل خوشحال می‌شوند.

اللهم احفظ الامام الخمینی(قدس سره) حتی ظهور المهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف)... .