شهید علی‌اکبر ده نمکی فرزند علی در تاریخ پنجم فروردین ماه 1334 ده نمک در خانواده‌ای با صفا و صمیمی، پا به عرصه وجود گذاشت. علی‌اکبر از کودکی مهربان و پر تلاش بود. دست‌های پدر زحمتکش را که می‌دید به فکر فرو می‌رفت و دوست داشت برای کمک به پدرش هر کاری انجام دهد و برای کمک به خانواده از هیچ کوششی دریغ نمی‌کرد. با سن کم درک می‌کرد که پدر و مادرش چه زحمتی برای او می‌کشند. در روستای ده نمک تحصیلاتش را تا کلاس ششم پشت سر گذاشت. در روزهای شروع انقلاب جوانی پر شور بود که در حوادث آن دوران حضوری فعال داشت. هم‌زمان با فعالیت انقلابی، از کار و تلاش هم دریغ نمی‌کرد و برای خانواده خود کمک‌خرج بود و درآمدی هم برای خودش کسب می‌کرد. هیچ‌گاه از کار و تلاش خسته نمی‌شد و فرد سخت‌کوشی بود. اهل مسجد و روضه بود و برای رسیدن ماه محرم لحظه شماری می‌کرد. محرم که می‌رسید به مسجد می‌رفت و در آن جا خادمی‌ می‌کرد.

انقلاب اسلامی‌ که به پیروزی رسید در تهران کار می‌کرد و به خوبی درک می‌کرد که انقلاب چه برکاتی برای کشور و مردم دارد. چند سال بعد از پیروزی انقلاب در سال 1358 زندگی مشترک را آغاز کرد و زندگی‌اش را بسیار دوست داشت. او صاحب یک پسر شده بود که جنگ تحمیلی شروع شد. زمانی که متوجه شد جبهه به حضورش نیاز دارد داوطلبانه از سوی بسیج به جبهه رفت و خانواده‌اش را برای همیشه ترک کرد. او بسیجی گردان شهید بختیاری از لشکر 17 علی بن ابی طالب(علیهماالسلام) بود و بعد از مدت‌ها حضور در جبهه در پنجم مرداد ماه سال 1361 در پاسگاه زید عراق با ترکش خمپاره دشمن بعثی به فیض شهادت نائل گشت.