در اولین روز از فروردین‌ماه 1338 در روستای خیرآباد از توابع شهرستان اراک متولد شد. خانواده‌ای کشاورز و متدین او را در محیطی مذهبی پرورش دادند. تا کلاس پنجم ابتدایی درس خواند و پس از آن در کنار پدر کشاورزی می‌کرد. از کودکی اهل نماز و مسجد بود و در پای منبر وعاظ و علما به یادگیری مسائل شرعی می‌پرداخت. خدمت سربازی‌اش که تمام شد برای یافتن کار مناسب به شهر اراک آمد و پس از مدتی در کارخانه واگنپارس مشغول به کار شد.
در سال 1359 ازدواج کرد و حاصل این ازدواج سه پسر است که کوچک‌ترین آن‌ها پس از شهادت پدر متولد شده است. با دستان پینه‌بسته در سنگر کار به جهاد مشغول بود که دشمن به تنگ آمده در جبهه‌های جنگ به بمباران مناطق مسکونی روی آورد. غلامحسین در سنگر کار و تولید در پنجمین روز از مردادماه 1365در تهاجم هوایی دشمن به شهادت رسید و پیکر مطهرش که در بمباران دشمن به سختی آسیب دیده بود. پس از شناسایی توسط افراد خانواده در گلزار شهدای روستای محل تولدش به خاک سپرده شد.
برادر شهید:
در روز بمباران کارخانه در مزرعه مشغول به کار بودم صدای غرش هواپیماهای دشمن که آمد به خانه برگشتم. مادرم بی‌تابی می‌کرد هر چه تماس گرفتیم موفق نشدیم غلامحسین را پیدا کنیم. بی‌تابی مادرم ما را به شهر کشاند به تمام بیمارستان‌هایی که مجروحین را برده بودند سر زدیم اما خبری از غلامحسین نبود تا عصر به دنبالش گشتیم. نمی‌توانستم به خودم بقبولانم که برای پیدا کردنش به بهشت‌زهرا بروم. بعد از این که از پیدا کردنش نا امید شدم به اتفاق یکی از اقوام به بهشت‌زهرا رفتیم. پیکر مطهر شهید بر اثر بمباران متلاشی شده بود مخصوصاً پهلویش در هم دریده بود و به سختی می‌شد شناسایی‌اش کرد... .
