در دوازدهمین روز از مردادماه 1341 در روستای دربند از توابع شهرستان خمین متولد شد. پدرش در شرکت نفت کار می‌کرد لذا پس از مدتی ساکن شهر اراک شدند. دوران کودکی را با تحصیل علم گذراند و تا پایان دوره راهنمایی به مدرسه رفت. در كودكی فردی انسان‌دوست و بامحبت بود و هیچ‌وقت حاضر نبود حرف زور و غیرمنطقی را قبول كند. همیشه دنبال حقیقت بود، واقعیات را در نظر می‌گرفت. بهترین دوران خود را در نوجوانی و جوانی گذراند و در این دوران بود كه پی به مشكلات مردم برد. او در ابتدای جنگ هر كمكی كه می‌توانست به جنگ‌زدگان می‌نمود. و در تأمین پوشاك و خوراك برای آن‌ها تلاش می‌کرد.

در نوجوانی هنگامی‌ که خواهرش از ناحیه کلیه دچار آسیب شد او با اهدای یک کلیه به خواهرش جان او را نجات داد او نه ‌تنها برای خواهرش بلکه برای هر كسی فداكاری می‌كند. چون خود را جدا از مردم نمی‌دانست.

فعالیت‌های ایشان از همان شروع انقلاب همراه با مردم و با شركت در راهپیمایی‌ها و تظاهرات شروع شد. وقتی به خدمت اعزام شد تا آنجا كه می‌توانست در محل خدمتش فعال بود ولی به علت اهدای كلیه و عمل جراحی معاف شد. چیزی از معافیتش نگذشته بود كه وارد بسیج شد و از این طریق به كردستان اعزام شد. بعد از بازگشت از كردستان دوباره ثبت‌نام كرد و این بار تصمیم گرفته بود كه به جبهه جنوب برود.

بهترین ارگان برای همراهی در جبهه از نظر او سپاه بود و می‌گفت: پاک‌ترین انسان‌ها در این ارگان كار می‌كنند. سپاه ر ا ارگانی انقلابی به معنای حقیقی و خط امام(قدس سره شریف) ‌می‌دانست و همیشه آرزو داشت به سپاه بپیوندد. به خاطر این كه از كشور و اسلام دفاع كند. وقتی از جبهه بر می‌گشت ناراحت بود انگار چیزی را گم‌ کرده باشد، چند روز نمی‌شد كه دوباره می‌رفت و خود را به جبهه می‌رساند.

چیزی كه او را رنج می‌داد خرابکاری‌های ضدانقلاب و منافقین بود. همیشه تأکید می‌كرد كه چرا این ضدانقلاب همیشه كاری می‌كند كه قلب امام(قدس سره شریف) درد بیاید و امام(قدس سره شریف) را ناراحت كند. سرانجام پس از چند ماه حضور داوطلبانه در دفاع مقدس به‌ عنوان بسیجی در گردان ثارالله(علیهم السلام) از لشکر 17 علی بن ابی‌طالب(علیهماالسلام) در پاسگاه زید عراق در عملیات رمضان در پنجم مردادماه سال 1361 بر اثر اصابت ترکش فداکاری را به انجام رساند و با جراحات شدید در ناحیه کمر به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در گلزار شهدای اراک به خاک سپرده شد.

خاطره:

در روز 21 ماه رمضان از پاوه برگشت و دو سه روز روزه گرفت و گفت: من می‌خواهم بروم جبهه. گفتم: تو كه تازه آمده‌ای. در جواب گفت: باید بیائید و از نزدیك نگاه كنید جوانان در میدان جنگ با كافرهای بعثی چه از خودگذشتگی جهت دین و اسلام از خود نشان می‌دهند.