احمد، در هجدهمین روز از اردیبهشت‌ماه سال 1339 در شهرستان اراک و در خانواده‌ای دین‌دار و اهل‌دل دیده به جهان هستی گشود. خانواده‌اش اهل ابراهیم‌آباد از توابع شهرستان اراک بودند؛ ولی خودش در شهر اراک متولد شد و در اراک هم بزرگ شد. پسری آرام و متین و درس‌خوان بود که به دنبال پیدا کردن حقایقی از زندگی بود. بعد از گذراندن تحصیلات ابتدایی و راهنمایی، در دبیرستان صمصامی بیات در اراک دیپلم گرفت و وارد دانشگاه شد و در رشته‌ی مهندسی شیمی درس خواند. ولی این درس‌ها جان او را سیراب نمی‌کرد و دوست داشت در زمینه آموزه‌های دین پیشرفت کند. بر همین مبنا دانشگاه را رها کرد و به حوزه‌ی علمیه‌ی قم رفت و در راه شاگردی مکتب امام صادق(علیه السلام) در حوزه به درس و بحث و تحصیل مشغول شد. دوره‌ی مقدماتی حوزه را که پشت سر گذاشت، زمان جنگ بود و می‌خواست تا در مبارزه و دفاع از کشور اسلامی سهمی داشته باشد. لذا به بسیج رفت و نام‌نویسی کرد و به عنوان بسیجی گردان شهید بختیاری از تیپ 17 علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) به جبهه رفت.

چند روز بیشتر در جبهه نبود که روح بلند و ملکوتی‌اش پرواز کرد. او تشنه‌ی آموختن بود و در طی سال‌های عمرش که چون گل کوتاه بود، توانست درس بخواند و علوم مختلف را فراگیرد؛ ولی جانش زمانی سیراب شد که خون پاکش بر زمین گرم پاسگاه زید ریخت و به معبودی پیوست که همواره از او دم می‌زد. او ازدواج کرده و صاحب دو فرزند پسر شده بود که ثمره‌ی زندگی عاشقانه او و همسرش بود. زمانی که به جبهه رفت به عنوان بسیجی و تک‌تیرانداز، نبرد را آزمود. خداجو و مهربان و گریزان از عوالم دنیوی بود. به دنبال عشقی بود که از کودکی همراه خویش داشت. سرانجام عمر گهربارش در پنجم مردادماه سال 1361 با شهادت، به پایان رسید و آسمانی شد. پیکر مطهر شهید پس از سال‌ها فراق در چهارم اسفندماه سال 1373 پس از تفحص در گلزار شهدای شهر اراک به خاک سپرده شد.