شهید احمد رضایی نژاد در شانزدهم خرداد ماه سال 1350 در روستای دهسد از توابع شهرستان خنداب و در خانواده‌ای مذهبی‌ و متدین و روستایی که اهل کار و تلاش و خدمت بودند، دیده به جهان هستی گشود. مهربان بود و مهربانی کردن را از خانواده و مخصوصاً مادرش آموخت. در دوران کودکی آداب معاشرت و طریقه‌ی خواندن نماز و آموزش قرآن را در کنار مادر و پدرش آموخت. تحصیلاتش را در شش سالگی آغاز کرد و در مدرسه‌ی روستا که از امکانات کمی‌ برخوردار بود تا کلاس ششم ابتدایی ادامه داد. برای اولین بار هنگامی‌ که شانزده سال داشت از طرف بسیج به جبهه اعزام شد و در معیت گردان روح‌الله(قدس سره شریف) از لشکر 17 علی بن ابی‌طالب(علیهماالسلام) در عملیات والفجر 10 شرکت کرد. او همواره سفارش می‌کرد تا جنگ هست من به جبهه می‌روم و پیام او خدمت به اسلام و قرآن بود. در حد توان به فقرا کمک می‌نمود و بسیار خوش برخورد بود.

او در مرحله دوم حضورش در جبهه به عنوان بسیجی مجدداً راهی مناطق عملیاتی بود که هم‌زمان با عملیات مرصاد تغییر عضویت داد و به عنوان پاسدار وظیفه به لشکر 17 علی بن ابی‌طالب(علیهماالسلام) پیوست، تا ادای دین کند و با پوشیدن لباس مقدس سربازی پاسداری از دین را پذیرفت. در حد توان خویش تلاش کرد و پس از مدتی فعالیت در مناطق عملیاتی جنوب و غرب کشور در پنجم مرداد ماه سال 1367 در منطقه‌ی عملیاتی اسلام‌آباد غرب و در عملیات مرصاد بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند.