با درود فراوان خدمت رهبر کبیر انقلاب اسلامی‌ ایران، امام خمینی(قدس سره)، نایب بر حق حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و با درود بیکران خدمت شهدای اسلام خصوصاً شهدای کربلای ایران.

به خدمت پدر عزیزم دعا و سلام عرض می‌کنم و امیدوارم که حالتان خوب باشد. پدر جان از زحماتی که 17 سال برای من کشیده‌ای ممنون و امیدوارم هر اشتباهی که در زندگی کرده‌ام، مرا ببخشید. پدرم! من به امید خدا به جبهه رفته‌ام تا برای دفاع از اسلام و دین و شرف و کشور. اگر چنانچه بدانم اسلام با شهید شدن من پیروز می‏شود، پس ‌ای خمپاره‌ها و مسلسل‌ها، سینه مرا بشکافید، پس یک قدم به عقب نخواهم نشست و تا آخرین قطره خونم جنگ خواهم کرد تا این که کفار نابود گردد. به خدمت مادر عزیزم دعا و سلام می‌رسانم و از خدای تبارک و تعالی، تندرستی وی را خواهانم و از خداوند متعال می‌خواهم که به شما صبر و تحمل عنایت فرماید. مادر عزیزم، من از شما می‌خواهم اگر خطایی کردم مرا حلال بنما؛ چون اگر خطا هم کردم نمی‌دانستم ولی الآن که فکر می‌کنم می‌بینم، مادر برای بچه‌اش چه ناراحتی‌هایی که کشیده است؛ مانند بی‌خوابی‌های شب‌ها. به خدمت برادرانم مهدی و غلامرضا دعا و سلام عرض می‌کنم و امیدوارم که مرا ببخشند. از تمام قوم و خویشانم می‌خواهم که مرا هر اشتباهی که کردم، ببخشند و حلال بنمایند. و از تمام رفقا یک به یک حلالی بنده را بخواهید و از طرف من از فتح‌الله و اکبر و رفقا که نه ماه با هم در یک منزل زندگی می‌کردیم، اگر خطایی دیدند امیدوارم که مرا ببخشند. پدر عزیزم، خواهرم، از من 500 تومان پول می‌خواهد که اگر برگشتم خود می‏دهم ولیکن اگر شهید شدم شما به عنوان پدری آن را پرداخت کنید. دامادمان اسماعیل احمدی در ملاقاتی که با هم در پادگان حمزه داشتیم، 100 تومان به من داد این را هم همین‌طور عمل کنید. از پدر و مادر گرامی‌ام می‌خواهم، اگر من به آرزوی دیرینه خود یعنی شهادت رسیدم، مرا در گازران به خاک بسپارید و در موقع تشییع جنازه من، دست مرا به صورت گره کرده بیرون از تابوت بگذارید تا دشمنانمان خیال نکنند که ما مرده‏ایم، بلکه مردن، اول زندگی است و ما در پیش خدای خود روزی می‌خوریم. اگر خداوند این شهادت را از من قبول کند. از مادرم می‌خواهم که در موقع تشییع جنازه من گریه نکند و از همه همچنان. باری از همه خداحافظی می‌کنم. امیدوارم که خداوند این شهادت پر افتخار مرا قبول کند.