لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ و با آرزوی فتح پیروزی نهایی برای رزمندگان اسلام و با آرزوی طول عمر برای امام(قدس سره) بزرگوار و با آرزوی آزدی اسرا از بند اسارت و به حول قوه الهی به آنچه مدت‌ها بود و من اصرار داشتم و فکر می‌کردم و لحظه‌ای آن را فراموش نمی‌کردم، رسیدم، این که بتوانم به راه آن‌هایی که به ندای امام(قدس سره) لبیک گفتند و شهید شدند، احتیاج بود که جای آن‌ها را در جبهه پر کنیم. رسیدم و آن‌هایی که شهید شدن و یاران واقعی امام(قدس سره) و انبیاء بودند و نیز از خدا می‌خواهم من را جزء لبیک گویان امام(قدس سره) قرار دهد. و اگر خداوند عنایتی کرد و سعادت نصیب شد و به آن فیض بزرگ رسیدم، باید شکر کنم و امید اصلی من این است که جایی که می‌توانم با دشمن مبارزه کنم چون همه چیز دست نور است و امیدوارم برادران مسلمان جای شهدا را که در جبهه علیه دشمن می‌جنگیدند، پر کرده و به هدف نهایی برسند و مبادا بگذارید دشمن یاوه‌گویی کند. باید صدای دشمن را در سینه خفه کرد و آن را به درک ابدی راهی نمود. مبادا امام(قدس سره) را تنها بگذارید و مبادا شهدا را از خودتان ناراحت کنید که این آرزوی شهدا است.

این را بدانید که خداوند وعده پیروزی داده و رزمندگان همچون شیر می‌غرند و دشمن را به جهنم می‌فرستند و امروز روزی است که همه دنیا بر علیه اسلام و ناموس ما برخاسته‌اند و این وظیفه همه است که دفاع کنند و نگذارند دشمن هیچ غلطی را انجام دهد و در ضمن پدر و مادرم مبادا از رفتن من ناراحت شوید من از شما طلب حلالیت می‌کنم و شما هم باید افتخار کنید. شما برادران امید است اگر من شهید شدم، شهادت من را همچون شهادت شهدای کربلا حفظ کنید و تو خواهرم همچون زینب(B) باید توسط همسرم بچه‌های من را نگه‌داری کنید. و تو ‌ای همسرم می‌دانم که  شهادتم برای تو خیلی بار سنگینی است و من خودم می‌دانم که خیلی مشکل است و امید است که بعد از من خودت فرزندان عزیزم و حامد عزیزم حمید عزیزم که از جانم عزیزتر است، درست مواظبت کنید و نگذارید بعد از من به آن‌ها بد بگذرد و بتوانند فردی مفید برای اسلام باشند پس با این همه سختی و این که غیر قابل قبول است که از شما دل ببرم ولی واجب بودن جهاد همه این‌ها را آسان کرده. زیاد وقت گرامی‌ شما را نمی‌گیرم و در اینجا با شما همگی خداحافظی می‌کنم و خدا یارتان باشد. البته موقعیت نبود که بهتر و خوش خط‌تر بنویسم.