شهید احمد حیدری فرزند حسن در اولین روز از فروردین ماه سال 1351 در روستای ارجناوند از توابع شهرستان خنداب در خانواده‌ای مذهبی و متدین که اهل تلاش و کار و خدمت بودند و کارشان کشاورزی و دامداری بود، دیده به جهان هستی گشود. فرزند انقلاب بود و در دهه پنجاه که سال‌های اوج‌گیری انقلاب اسلامی ‌بود، متولد شد. زندگی به سختی می‌گذشت ولی نانی که در می‌آوردند، حلال بود. مشهدی حسن دستانش پینه بسته کار و زحمت بود و صورتش آفتاب‌سوخته کشاورزی بود. قنداقه سفیدش را که به دست او دادند، از باغ رویش شکوفه‌های سیب می‌چید و لبانش را از گونه‌های فرزندش بر نمی‌داشت و او را غرق در بوسه کرد.

او تحصیلاتش را در روستا آغاز کرد و با جدیت و تلاشی که داشت، دوره ابتدایی‌اش را با نمرات عالی پشت سر گذاشت، علاقه شدیدی به درس خواندن داشت و سعی کرد تا هم کار کند و هم درس بخواند. هم در کنار پدر باشد و هم در زمین کشاورزی کار کند و هم در کلاس درس باشد و خوب یاد بگیرد. دوره راهنمایی‌اش را هم همین طور پشت سر گذاشت و برای دوره بالاتر به شهر اراک آمد و درسش را ادامه داد. در هنرستان مشغول به تحصیل شد و کلاس اول هنرستان را که خواند، درس را رها کرد و به جبهه رفت تا ادای دین کرده و با جان شیرینش برای اسلام جانفشانی کند. با آغاز جنگ تحمیلی و تکمیل شدن سن و سال قانونی‌اش به جبهه رفت و حدود 11 ماه در سپاه به عنوان بسیجی فعالیت کرد. شهید احمد حیدری به عنوان بسیجی گردان علی بن ابی طالب(علیهماالسلام) از لشکر 71 روح‌الله(قدس سره شریف) در پنجم مردادماه سال 1367 در عملیات مرصاد و هنگام درگیری با منافقین در سه راهی اسلام‌آباد غرب بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سینه‌اش به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در شهرستان اراک به خاک سپردند.