همیشه سعی من بر این بوده از اسلام دفاع كرده و راه آزاده‌خواهی را برگزینم و همیشه كوششم بر این بود كه از حق مستمندان دفاع نموده، خدمت خودم را در راه خدا انجام داده باشم.

شبی در خواب دیدم كه به آرزوی خود كه همان شهادت است، رسیدم و جام شربت شهادت را سر كشیدم. از پدر و مادر خود معذرت می‌خواهم اگر از من در گذشته بد اخلاقی یا رفتار نا درستی سر زده است، مرا ببخشند.

شهید والا مقام حمید داود آبادی فراهانی، غیور مردی از ایران زمین که در راه میهن اسلامی‌ تلاش کرد و در مقابل دشمن متجاوز ایستاد. او در صف دوستداران وطن قرار گرفت و سینه خود را مدفن گلوله‌هایی کرد که به سمت مردم بی‌دفاع ایران پرتاب می‌شدند و ایمان و قدرت مردم انقلابی ایران زمین را نشانه گرفته بودند. آن‌ها کمر به نابودی انقلابی بسته بودند که در گوش تمام جهان پیچیده بود و قدرت ایرانیان را به نمایش گذاشته بود. و مردان کشور در مقابل این دشمن ایستادند تا عزت ایران و ایرانی تا ابد پایدار باشد.

شهید حمید داود آبادی فراهانی در شانزدهمین روز از آبان ماه سال 1344 از خانواده‌ای از اهالی روستای داود آباد از توابع شهرستان اراک در شهر زیبای آبادان دیده به جهان گشود. از مردم جنوب کشور خون‌گرمی‌ و مهمان‌نوازی آموخته بود و گرمای ایمان و محبتش را از گرمای خورشید جنوب کشور وام گرفته بود. از همان کودکی مهربان و شیرین زبان بود و لبخند زیبایش روی لب‌هایش ماندگار و پابرجا بود. او از خانواده صمیمی‌اش عشق و ایمان آموخته بود و غیرت و جوانمردی را به ارث برده بود. در سن شش سالگی وارد دبستان شد و تا سوم راهنمایی درس خواند اما پس از آن ادامه تحصیل نداد.

از کودکی به همه کمک می‌کرد و با مهربانی و عطوفت رفتار می‌کرد. قلب مهربان و رئوفش هرگز توان شکستن دلی را نداشت و تلاش می‌کرد اگر کاری از دستش بر می‌آید برای دیگران انجام دهد. به احکام دینی علاقه بسیاری داشت و اغلب در مراسمات مذهبی شرکت می‌کرد. به خصوص به عزاداری امام حسین(علیهم السلام) در ماه محرم بسیار علاقه‌مند بود و از ایشان درس غیرت و شجاعت آموخته بود. جوانی که به فرایض دینی خود عمل می‌کرد و در راه رضای خداوند قدم بر می‌داشت. او مرید حضرت امام خمینی(قدس سره شریف) بود و برای ایشان احترام زیادی قائل بود. زمانی که جنگ به ایران اسلامی‌ تحمیل شد تاب و قرارش را از دست داد و برای رفتن به جبهه‌های جنوب کشور آماده شد. او لباس بسیج را در گردان شهید بختیاری به تن کرد و به سمت جبهه‌های حق راهی شد. مدتی را در جبهه بود تا این که در 5/5/1361 در عملیات رمضان در پاسگاه زید عراق به درجه رفیع شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در منطقه نبرد مفقود شد.