آری شهیدان به راستی شمع محفل بشریتند چرا که با شهادت خود به دیگران درس زندگی می‌دهند و با خون خود به بشر می‌فهمانند که زندگی زیر بار ظلم و ستم جز بردگی و بندگی چیز دیگری نمی‌تواند باشد. شهدا این درس را به همگان آموختند که می‌شود، زیر بار ظلم و زور نرفت و زندگی سراسر خیری را آغاز کرد. زندگی‌اش که با بندگی خداوند توأم باشد و برای رضایت خداوند باشد. شهید محمد هراتی ضامنجانی از این دست انسان‌ها بود که راه درست را به خوبی می‌شناخت و در آن گام بر می‌داشت. او از آسمان نیامده بود. اهل همین زمین خاکی بود و در بین مردمان روستا بزرگ شد و قد کشید و راه‌های درست را برای زندگی انتخاب کرد. راه‌هایی که به کمال انسانیت ختم می‌شد.

 او در اولین روز از شهریورماه سال 1341 در روستای ضامنجان از توابع شهرستان اراک و در دل خانواده‌ای مذهبی و متدین متولد شد و در کنار خانواده‌اش روزگار و زندگی را آغاز کرد. اهل نماز بود و ارتباط با خداوند را دوست داشت. اعتقاد داشت که باید دست نیاز فقط به سمت خدای بی‌نیاز دراز کرد و غیر از او از کسی دیگر نباید خواست. تحصیلاتش را در دبستان روستا آغاز کرد و با نزدیکی این روستا به شهرستان اراک توانست تا سال سوم متوسطه درس بخواند. در سال 1358 ازدواج کرد و ثمره این وصلت شیرین تنها پسری بود که از او به جای مانده است. در سال‌های جنگ تحمیلی برای گذراندن دوره خدمت سربازی‌اش به لشکر 21 حمزه سیدالشهدا(علیه السلام) ارتش رفت و پس از حضوری سلحشورانه در پنجمین روز از فروردین‌ماه سال 1361 در حین عملیات فتح المبین در منطقه دشت عباس بر اثر سوختگی ناشی از آتش خمپاره به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید را در گلزار شهدای روستای ضامنجان به خاک سپردند.