شهید علی‌اصغر هدایت در سوم اردیبهشت‌ماه سال 1343 در روستای بازنه از توابع شهرستان شازند و در خانواده‌ی مؤمن و انقلابی و روستایی که اهل تلاش و کار و خدمت بودند، دیده به جهان گشود. او در همان سال‌های کودکی در محضر خانواده‌اش به یادگیری علوم دینی و قرآنی پرداخت و آن‌ها با تمام وجود آنچه را که آموخته بودند، به او یاد دادند و او را با تمام سختی‌ها و مشکلات زندگی آشنا کردند. با روزگار نداری و فقر؛ با حس هم دوستی و کمک به دیگران، و همه‌ی آنچه را که یک انسان می‌بایست بداند را به او آموختند.

سال‌های کودکی را که به پایان رسانید برای کسب علم و دانش به مدرسه صلات روستای بازنه رفت و تا پایان دوره‌ی ابتدایی به درسش ادامه داد. سپس به علت تنگدستی خانواده تحصیل را رها کرد و به سنگ‌کاری ساختمان پرداخت. این کار را دوست داشت. با مردم به مدارا حرف می‌زد و با آن‌ها شرط انصاف را رعایت می‌کرد. به گونه‌ای که بارها دیده شده بود که پولی که می‌خواست از کسی بگیرد، اگر می‌دید که به مقدار نیاز برای تکمیل ساختمانش ندارد، از او به قیمتی پایین می‌گرفت و رعایت انصاف را می‌کرد.

 پس از شروع جنگ تحمیلی از آنجا که علاقه‌ی زیادی به امام(قدس سره) و انقلاب داشت، چندین مرتبه داوطلبانه به جبهه‌های حق علیه باطل اعزام گردید تا اینکه در آخرین مرتبه حضورش در جبهه به شهادت رسید.

شهید هدایت پور جمعی گردان امام حسن(علیه السلام) از لشکر 17 علی بن ابی‌طالب(علیهما السلام) بود که در بیست و دوم دی‌ماه سال 1365 در کانال کوثر شلمچه در اثر اصابت خمپاره به ستون نیروها به همراه شهید علی قربان اسدی به شهادت رسیدند. که جنازه این دو شهید بزرگوار بر اثر انفجار به داخل آب افتاد، جنازه شهید علی قربان اسدی بعد از ظهر همان روز به روی آب آمد و توسط هم‌رزمانش از آب بیرون کشیده شد اما از جنازه شهید هدایت پور اثری به دست نیامد تا پس از دوازده سال از شهادتش در دهم مردادماه سال 1376 به‌وسیله گروه‌های تفحص شهدا از روی آثار بر جای مانده شناسایی کردند و به خاک میهن بازگشت تا در گلزار شهدای روستای بازنه آرام گیرد.