در یازدهمین روز از بهمن‌ماه سال 1352 در روستای احمدآباد از توابع شهرستان ساوه و در خانواده‌ای مذهبی و متدین و روستایی کودکی چشم به جهان هستی گشود که پدرش مشهدی علی نامش را محمدهادی گذاشت. او در همان سال‌های کودکی تحت مراقبت خاص خانواده قرار گرفت و با نماز و احکام الهی معرفت دینی آشنا شد.
در طول زندگی شریفش روزهای تلخ و شیرینی را دیده بود. از روزهای پر رنگ انقلاب گرفته و پیروزی انقلاب تا سال‌های جنگ گرفته و عملیات‌ها و شکست‌ها و پیروزی‌ها که از تلویزیون اخبارش پخش می‌شد. محمدهادی پس از دوران کودکی برای کسب علم و دانش راهی مدرسه شد و در روستا توانست دوره ابتدایی را به پایان برساند و برای دوره راهنمایی و هنرستان راهی شهرستان ساوه شد. او توانست با موفقیت این دوره‌ها را هم بگذراند و در رشته حسابداری دیپلم بگیرد. هم‌زمان در کارهای کشاورزی کمک‌حال پدر بود که به سختی روزگار می‌گذراند.
در روزهایی که به ساوه آمده بود، جوانانی را می‌دید که با شور و شوق برای دفاع از میهن اسلامی راهی جبهه می‌شدند. با حسرت به اعزام‌ها نگاه می‌کرد و برای این که این جوانان زنده و سلامت برگردند، دعا می‌کرد. درسش که تمام شد برای رفتن به سربازی آماده شد. سال‌های سازندگی بعد از جنگ بود، راهی لشکر 92 زرهی اهواز شد تا در نیروی زمینی ارتش فعالیت داشته باشد. او پس از مدتی که در پایگاه مرزی اهواز خدمت کرد، در درگیری با منافقین در ششمین روز از فروردین‌ماه سال 1373 باب شهادت برایش باز شد و بر اثر اصابت تیر به زانو و کمرش در منطقه کوشک آسمانی شد. پیکر مطهرش را پس از تشییع در گلزار شهدای احمدآباد شهرستان ساوه در کنار شهدای جنگ تحمیلی به خاک سپردند.
