جنگ بود و همه مردم ایران‌زمین در هر لباسی بودند، بسیج شده بودند تا در هر شرایطی به ایران اسلامی کمک کنند. آن‌ها برای رسیدن به پیروزی بسیج شده بودند و تلاش می‌کردند تا در هر پست و مقام و جایگاهی که هستند، برای دفاع و حفظ و حراست از آب و خاک ایران اسلامی دست به دست هم بدهند تا دست دشمن ناجوانمرد بعثی را از این خاک مقدس کوتاه کنند.
شهید والامقام عباسعلی کریمی دلاورمردی از خطه رادمردان ایران‌زمین که در نوزدهمین روز از فروردین‌ماه سال 1331 در بهاری زیبا و دل‌انگیز مهمان خانه‌ای ساده و دوست‌داشتنی شد. او روستازاده‌ای دلاور بود که در روستای زیبای نوبران از توابع شهرستان ساوه در استان شهیدپرور مرکزی چشم به جهان گشوده بود و ساده‌دلی و ایستادگی را در کنار مردم این روستا آموخته بود. با سختی فراوان راه روستا تا نوبران را می‌پیمود تا تحصیل کند و پس از فراغت از تحصیل در دوره ابتدایی در کنار پدر مشغول به کار شد.
هفده‌ساله بود که در ارتش استخدام و پس از پایان دوره آموزشگاه به عنوان کادر لشکر 21 حمزه سیدالشهدا(A) شروع به خدمت کرد.
در سال 1357 ازدواج کرد و خداوند یک پسر و یک دختر به او عطا کرد. از روزهای نخست جنگ تحمیلی برای عمل به وظیفه سربازی‌اش عازم مناطق جنگی شد و تا لحظه شهادت در چهارم خردادماه سال 1364 به صورت متناوب در مناطق جنگی حضور داشت. شهید عباسعلی کریمی به عنوان ستوان سوم نزاجا در زمان جنگ تحمیلی در حین مأموریت برای خدمت به میهن اسلامی هنگام عزیمت به منطقه جنگی در محور اندیمشک - خرم‌آباد تصادف کرد و بر اثر شدت جراحات به درجه رفیع شهادت نائل آمد. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.
