دشمن نا بکار با همکاری اعراب متحجر و با حمایت استکبار جهانی، برای نبرد با ایرانیان به صف ایستاده بودند و از هیچ کاری کوتاهی نمی‌کردند تا ایران و ایرانی را نابود کنند و در این نبرد نا برابر باعث شکستن دین و ایمان و عزت و افتخار ایرانیان شوند. اما در این میان مردان خدا با سینه‌هایی سپر کرده و با قلب آکنده از عشق و ایمان در مقابل آن‌ها ایستادند و اجازه ندادند تا ذره‌ای از خاک میهن به دست دشمن بعثی بیفتد. هشت سال دفاع مقدس، هشت سال ایستادگی و مقاومت، هشت سال مقابله با دشمن واقعه‌ای نیست که در کلام بگنجد و ساده بیان شود.
در آن سال‌ها هنگامی که دشمن در جبهه‌های جنگ توان مقابله با رزمندگان اسلام را از دست داده بود، در تهاجمی ناجوانمردانه جنگ را به شهرها و مناطق مسکونی کشاند و در این یورش‌ها صدها کودک و پیر و جوان به دور از مناطق جنگی به شهادت رسیدند.
پیام تنها چهار سال داشت که در حمله هوایی دشمن در بیست و ششم دی‌ماه سال 1365 پاک و بی‌گناه با بمب‌های اهدایی شرق و غرب به شهادت رسید. در این تهاجم وحشیانه، هفت نفر از خانواده کمیجانی از جمله برادر یک‌ساله‌اش پژمان، پدر و پدربزرگش نیز به شهادت رسیدند. پیکر مطهر کودک شهید در گلزار شهدای شهر اراک به خاک سپرده شد.
