برگزاری یادواره اولین شهید استان مرکزی و شهرستان آشتیان شهید ایوب شریفی

این مراسم با خیرمقدم گویی جناب آقای مقصودی مدیریت مدرسه دبستان غفوری شهرستان آشتیان و سخنرانی جناب سرهنگ رضایی فرمانده ناحیه مقاومت بسیج آشتیان برگزار گردید.
از دیگر برنامه های این مراسم قرائت وصیت نامه شهید ایوب شریفی توسط دانش آموزان دبستان غفوری بوده است.

شهید ایوب شریفی در پائیز سال 1331 در شهر آشتیان پا به عرصه وجود گذاشت. کودکی که نشان شهادت از همان ابتدا بر پیشانی‏اش مشخص بود. اسم او را ایوب نهادند. کودکی زیبارو و خوش‌سیرت بود. دوران كودكی خیلی سریع گذشت. سال‌های مدرسه طولانی‏ترین زمانی است كه ایوب با خانواده بوده است.

شهر كوچك آشتیان با وجود شخصیت‌های مذهبی و علمی ‌مهد پرورش جوانانی چون ایوب شده است. پدران و مادرانی كه سواد قرآنی دارند در خانه‏هایشان کلاس قرآن برگزار می‏كنند و ایوب به همراه پدرش مشهدی غلامحسین به كلاس قرآن می‏رود.

ایوب برای ادامه تحصیل به تهران رفت. پذیرش هجرتش به تهران برای خانواده بسیار دشوار بود تحول فكری ایوب برای ما نیز رشدی به همراه داشت. تنهایی ایوب و پیوستن به تحولات سیاسی، اجتماعی آن‌چنان مشغولش كرده بود كه كمتر به آشتیان می‏آمد.

هم‌زمان با فعالیت‏های سیاسی در تهران با توجه به علاقه ایشان به ورزش به کشتی روی آوردند و این ورزش را با شوق تمام ادامه می‏دادند.

بادهای پاییزی و برگ‏های خزان‏شده، فروپاشی نظام ستم‌شاهی را مژده می‌داد. هوا كم‏كم رو به سردی می‏گرایید. بادهای تند پاییزی نمی‏توانست از تظاهرات مردمی جلوگیری كند.

7 محرم است، همه مردم دور میدان بازار جمع‌اند. همان حرف‏هایی را می‏زنند كه ایوب در اوایل بیان می‏كرد. صدای ایوب و دوستانش هنوز در گوشم طنین‏انداز است.

فریاد الله‌اکبر و یا حسین(علیهم السلام)، مردان را آماده قیام کرده است. روز هشتم محرم مردم از صبح در میدان بازار در حال جمع شدن بودند و این روزی بود که ایوب در 18 آذر سال 1357 در تظاهرات علیه رژیم پهلوی بر اثر اصابت گلوله دژخیمان به شهادت رسید و خونش بر خیابان‏های شهر یادگاری شد.

ایوب را در قبرستان عمومی آشتیان به خاک سپردند و بر سنگ قبرش نوشتند، همگان سوره توبه را بخوانند.[1]

1. پله‌های آسمانی، ج3، ص23 – 25.