شهید علیرضا تاج‌آبادی در اولین روز از شهریور ماه سال 1344 در خانواده‌ای مذهبی در شهر اراک متولد شد و در پنجم مرداد ماه 1361 در عملیات رمضان در پاسگاه زید عراق به شهادت رسید. برادرش او را این گونه توصیف می‌کند:
کودکی بود ساده و رئوف و بعد از هفت سال که وارد دبستان شد همیشه در درسهایش کوشش بسیار داشت و هیچ موقع کسی را آزاری نمی‌رساند و اگر گاهی پدر یا مادر پولی به او می‌دادند او در سر راه مدرسه به فقیران کمک می‌کرد. در جوانی قبل از انقلاب در نماز کوتاهی نمی‌کرد تا این که انقلاب پیروز شد و او هنوز به دبیرستان نمی‌رفت که فعالیت خود را شروع کرد چون خطاطی، استاد بود. در روابط عمومی سپاه پاسداران مشغول به تبلیغات شد.
برخورد او با خانواده بسیار خوب بود و او همیشه به پدر و مادر می‌گفت که من می‌خواهم به جبهه بروم. یک موقع بود که 2 روز تمام به خانه نمی‌آمد یا در روابط عمومی سپاه بود یا در بسیج قنات مشغول تبلیغات... تا این که جنگ تحمیلی شروع شد و در هنگام جنگ او در یک مغازه تابلو‌سازی کار می‌کرد و مزد خود را رنگ و پارچه می‌خرید و برای تبلیغات بسیج هزینه می‌کرد.
او همیشه در حرف‌هایش از روحانیت پشتیبانی بود، اگر می‌خواست حرفی بزند اول یکی از رهنمودهای امام(قدس سره شریف) یا یکی از روحانیت مبارز را می‌گفت و بعد سخنان خود را آغاز می‌کرد. چند بار برای دیدن امام(قدس سره شریف) و آیت‌الله مشکینی به قم و تهران رفت ولی برای دیدن امام(قدس سره شریف) موفق نشد.
او پاسدار اسلام بود که می‌خواست برای تحکیم بخشیدن اسلام به یک نحوی به این انقلاب و این میهن کمک کند راهی جز این نداشت که وارد بسیج شود. اول در ستاد امداد جبهه‌های جنگ فعالیت داشت و بعد عازم جبهه شد.
حدود یک ماه به عنوان بسیجی گردان شهید بختیاری در منطقه جنگی حضور داشت و هنگامی که در عملیات رمضان شرکت کرده بود در پنجم مرداد ماه سال 1361 در پاسگاه زید عراق به شهادت رسید. برادرش اسماعیل هم در عملیات کربلای 5 به شهادت رسید.
